Jestem absolwentką wielu kursów i szkoleń uwzględniających podejście systemowe w pracy z klientem indywidualnym i terapii par i rodzin. Między innymi Studium Terapii Rodzin w Polskim Instytucie Ericksonowskim, Akademii Psychologii Transpesronalnej, Ustawień Systemowych i Hipnozy Regresyjnej u prof. Joaquima Parra Marujo, wielu szkoleń w ramach koncepcji Berta Hellingera, Studium Neurolingwistycznej Psychoterapii, nurcie, który uwzględnia różne systemowe podejścia do pracy terapeutycznej.
Psychoterapia systemowa, może dotyczyć pary, rodziny, ale też pojedynczej osoby. Jest podejściem terapeutycznym, które skupia się na zrozumieniu problemów psychicznych i emocjonalnych człowieka w kontekście jej relacji z innymi członkami rodziny lub innych istotnych osób w jej życiu. Centralnym założeniem psychoterapii systemowej jest to, że jednostka funkcjonuje w ramach szerszego systemu, który obejmuje jej rodzinę, społeczność i inne otoczenie, a te systemy wpływają na jej zdrowie psychiczne i emocjonalne. Podejście to traktuje problemy psychiczne jako wynik niezdrowych wzorców komunikacji, interakcji i relacji w rodzinie lub innym systemie, zamiast koncentrować się jedynie na jednostce jako nośniku problemu. Psychoterapeuci systemowi nie ograniczają się do rozumienia indywidualnej osoby, ale starają się zrozumieć kontekst rodzinny i społeczny, w którym występują trudności, oraz identyfikować niezdrowe wzorce zachowań i komunikacji, które przyczyniają się do problemów jednostki.

Podstawowe założenia psychoterapii systemowej obejmują:

Podejście holistyczne:
Koncentrowanie się na indywidualnej osobie w kontekście jej systemu rodzinno-społecznego. Terapeuta widzi pacjenta całościowo, w interakcjach z jego otoczeniem.
Cykliczność:
Rozumienie problemów jako wzajemnie wzmacniających się cykli w ramach systemu.
Kontekstualizacja:
Uwzględnienie kontekstu społecznego, kulturowego i historycznego, w którym występują trudności.
Interakcja:
Zrozumienie problemów jako wyniku interakcji między członkami systemu, a nie jako wyniku indywidualnych cech jednostki.

Psychoterapeuci systemowi korzystają z różnorodnych narzędzi i technik terapeutycznych, aby wspierać pacjentów w zrozumieniu i rozwiązaniu ich trudności:

Genogram:
Graficzne przedstawienie historii rodziny, które pomaga zrozumieć wzorce zachowań i relacji w rodzinie.
Pytania refleksyjne:
Pytania stawiane pacjentowi w celu pobudzenia refleksji i zrozumienia własnych doświadczeń i uczuć.
Techniki narracyjne
Wykorzystanie narracji i opowieści w celu zrozumienia historii życia pacjenta i konstrukcji nowych, bardziej pozytywnych narracji.
Wchodzenie w role i uzewnętrznianie sytuacji:
Powrót w wyobraźni, odtwarzanie lub symulowanie sytuacji z życia codziennego w terapii w celu eksploracji interakcji i wzorców zachowań.
Zadania domowe
Przypisanie pacjentowi zadań do wykonania poza gabinetem terapeutycznym, które mają na celu praktyczne wdrożenie nowych umiejętności i strategii terapeutycznych w życiu codziennym.
Psychoterapia systemowa dąży do zrozumienia pacjenta jako części szerszego systemu rodzinno-społecznego i pomaga w identyfikowaniu oraz zmianie niezdrowych wzorców komunikacji i relacji, które przyczyniają się do problemów emocjonalnych i psychicznych.

Psychoterapia systemowa rozwijała się na przestrzeni lat pod wpływem pracy wielu prekursorów i wybitnych psychoterapeutów.

Oto kilku z nich

Austriacki biolog i teoretyk systemów, który był jednym z prekursorów systemowego podejścia do rozumienia funkcjonowania organizmów i społeczeństw. Jego prace nad ogólną teorią systemów miały istotny wpływ na rozwój psychoterapii systemowej, zwracając uwagę na znaczenie kontekstu i interakcji między elementami systemu.
Amerykański antropolog, socjolog i cybernetyk, który był jednym z pionierów w stosowaniu systemowego podejścia do badań nad komunikacją i interakcjami międzyludzkimi. Jego prace nad teorią komunikacji międzyludzkiej i cybernetyką miały istotny wpływ na rozwój psychoterapii systemowej, zwłaszcza na rozwój teorii komunikacji w rodzinie.
Amerykański psychiatra i terapeuta, który jest uważany za jednego z głównych architektów terapii rodzinnej. Minuchin był pionierem w stosowaniu systemowego podejścia do terapii rodzinnej, opracowując techniki terapeutyczne, takie jak strukturalna terapia rodzinna, które skupiają się na zrozumieniu i zmianie niezdrowych wzorców komunikacji i interakcji w rodzinie.
Amerykański psychoterapeuta i badacz, który był jednym z pionierów w stosowaniu systemowego podejścia do terapii krótkoterminowej. Jego prace nad strategiami terapeutycznymi, takimi jak terapia strategiczna, wpłynęły na rozwój psychoterapii systemowej, szczególnie w kontekście pracy z problemami komunikacyjnymi i interakcyjnymi w rodzinie.
Amerykańska terapeutka rodzinna, która była znana ze swojego empatycznego podejścia do pracy z rodzinami oraz zastosowania systemowego podejścia do terapii. Jej prace nad komunikacją rodzinna i zrozumieniem różnic indywidualnych w komunikacji miały istotny wpływ na rozwój psychoterapii systemowej.
Amerykański psychiatra i psychoterapeuta, który jest znany z rozwoju terapii krótkoterminowej i technik terapeutycznych, które skupiają się na zasobach i możliwościach pacjenta. Jego podejście do terapii, które uwzględnia kontekst i zasoby pacjenta, miał wpływ na rozwój psychoterapii systemowej, zwłaszcza w kontekście pracy z rodzinami.
Te osoby to tylko niektórzy z wielu prekursorów i największych psychoterapeutów, którzy przyczynili się do rozwoju psychoterapii systemowej. Ich prace i wkład miały istotny wpływ na rozwój tej dziedziny i kształtowanie jej podstawowych założeń i technik terapeutycznych.