Jestem absolwentką Stdiu Terapii Rodzin w Polskim Instytucie Ericksonowski. Ponadto uczestniczyłam w licznych specjalistycznych szkoleniach u terapeutów tego podejścia z Polski, Francji, Niemiec i USA: Brent B.Geary, dr Michael Yapko, Claude Virot,
Psychoterapia ericksonowska, nazwana na cześć dra Miltona H. Ericksona, genialnego amerykańskiego psychiatry, psychologa, psychoterapeuty, twórcy innowacyjnego wykorzystania hipnozy w pracy z pacjentami a także współtwórcy systemowego podejścia i terapii rodzin. Terapia ericksonowska skupia się na wykorzystaniu zasobów pacjenta oraz jego własnej zdolności do zdrowienia i uzdrawiania się.

Główne założenia i zasady terapii ericksonowskiej obejmują:

Uwzględnienie zasobów pacjenta:
Terapeuci ericksonowscy koncentrują się na identyfikowaniu, wzmacnianiu i wykorzystywaniu zasobów pacjenta. Wierzą, że każdy ma w sobie potencjał do zmiany i samouzdrawiania, tylko nie ma do tego dostępu. Celem terapii jest dotarcie i odblokowanie do tych źródeł i zasobów.
Indywidualne podejście:
Terapia ericksonowska jest elastyczna i dostosowuje się do indywidualnych potrzeb, preferencji i cech osobowości pacjenta. Terapeuci podejmują starania, aby zrozumieć unikalną perspektywę każdej osoby i dostosować terapię do jej specyficznych potrzeb.
Wykorzystanie języka i komunikacji:
Erickson używał precyzyjnego, specyficznego języka i metafor, aby dotrzeć do nieświadomych procesów pacjenta. Terapeuci ericksonowscy często wykorzystują sugestie, przypowieści, historie i metafory, aby wpłynąć na myślenie i zachowanie pacjenta, w ten sposób wspierać go w procesie zdrowienia i rozwoju.
Praca z nieświadomością
Terapeuci ericksonowscy skupiają się na pracy z nieświadomymi procesami, wierząc, że wiele problemów emocjonalnych ma swoje korzenie w nieświadomych mechanizmach obronnych i przekonaniach. Wykorzystują techniki hipnotyczne, opowieści symboliczne i sugestie, aby zmienić te nieświadome wzorce.
Długo i Krótkoterminowa terapia:
Milton Erickson był mistrzem krótkoterminowej psychoterapii. Terapia ericksonowska może być krótkoterminowa i skoncentrowana na rozwiązaniu konkretnych problemów lub osiągnięciu określonych celów terapeutycznych. Terapeuci często stosują strategie interwencyjne, aby szybko rozwiązywać problemy i pomagać pacjentowi w osiągnięciu zamierzonych rezultatów.

Paradygmaty i podejście do pacjenta w psychoterapii ericksonowskiej mogą obejmować:

Paradygmat humanistyczny:
Terapia ericksonowska często współgra z podejściem psychologii humanistycznej, która kładzie nacisk na rozwój osobisty, samorealizację i zrozumienie własnych potrzeb i wartości.
Podejście do pacjenta jako eksperta:
Terapeuci ericksonowscy traktują pacjenta jako eksperta od swojego życia, w tym swoich potrzeb i doświadczeń. Wierzą, że pacjent ma w sobie zasoby i wiedzę potrzebną do rozwiązania swoich problemów.
Zrozumienie trudności emocjonalnych i zaburzeń psychicznych jako rezultatu adaptacji:
Erickson uważał, że trudności emocjonalne i zaburzenia psychiczne są wynikiem adaptacji do trudnych sytuacji życiowych. Terapeuci ericksonowscy starają się zrozumieć, w jaki sposób dany problem lub zaburzenie służyło jako mechanizm obronny lub sposób radzenia sobie pacjenta z trudnościami.

Ogólnie rzecz biorąc, psychoterapia ericksonowska opiera się na zaufaniu do zasobów pacjenta, elastycznym podejściu do terapii oraz wykorzystaniu komunikacji, sugestii do wpływania na nieświadome procesy pacjenta i do uznania, że to tylko pacjent, nikt inny, jest ekspertem od swojego życia.